5 december was het weer zo ver: Project Wolf maakte Club Kamikaze onveilig met de tweede editie van Ves Vlees! We gaven vier veelbelovende Mechelse bands een podium en een halfuur om het beste van zichzelf te geven en dat hebben ze zeker gedaan.

Foto’s van de avond zijn te vinden op onze facebookpagina: Foto’s Ves Vlees

The Litescribes

The Litescribes mochten Ves Vlees openen en zij zetten meteen de toon van de avond: straffe muzikanten en heerlijke muziek. Jonas Landuydt en Fé Van Dam, die al in de halve finale van Humo’s Rock Rally stonden, brachten met hun gitaren en een drummachine een halfuur lang instrumentale psychedelische, ritmische muziek. De combinatie gitaar, drumcomputer, synthesizer, effectenpedalen en enorm getalenteerde muzikanten bezorgde me meermaals kippenvel.

Enig nadeel? De afwezigheid van zang en de repetitieve ritmische sound van de drumcomputer deden het optreden aanvoelen als één geheel waardoor je na een halfuur niet per se rouwig was dat het gedaan was. Soms bleek het ritme toch iets té monotoon, de gitaar iets te repetitief. Maar Jonas en Fé doen vooral wat ze zelf graag doen en dat merk je wel, het is geweldig te zien hoezeer ze opgaan in hun muziek.

The Litescribes is een naam om te onthouden, want dergelijk muzikaal talent gaat ongetwijfeld nog hoge ogen opgooien.

 

The Girl Who Cried Wolf

De volgenden die de Club onveilig mochten maken, was de vijfkoppige indieband The Girl Who Cried Wolf. Ze brachten een heerlijk intieme set gevuld met duistere en meeslepende muziek. Hoewel de zaal aan het begin van hun optreden nog maar halfvol stond, vulde Club Kamikaze zich al snel met een enthousiaste en geïntrigeerde menigte die stuk voor stuk in vervoering werden gebracht door de prachtige stem van Heleen Destuyver.

The Girl Who Cried Wolf brachten zwoele en opzwepende muziek boordevol straffe kippenvelmomenten. Alexander zei het al in de aankondiging: ‘volgens sommigen is deze band perfect om seks op te hebben’ en die vibe straalden ze inderdaad wel uit. Het halfuur van hun optreden duurde tegelijk heerlijk lang en veel te kort: hun intieme en intense tonen brachten je in vervoering waardoor je het gevoel had van een heerlijke trip die mocht blijven duren.

Hun muziek is krachtig en zacht tegelijk, een veelbelovende combinatie. The Girl Who Cried Wolf heeft een uitzonderlijk visitekaartje achtergelaten in de Club, en als je hun ep OHM beluistert kun je niet anders dan beamen dat hen waarschijnlijk nog een zeer mooie carrière wacht. Nog een naam om in het oog te houden dus!

Hun single Norway en ep OHM zijn te beluisteren op hun website http://www.thegirlwhocriedwolf.com/discography/.

 

PEAKS

PEAKS. Een band die toch al enige bekendheid heeft verworven in het Mechelen en omstreken. Zo speelden ze al in de Pilchard, op de verjaardagen van Boesj en het Mechels Evenementen Centrum de pannen van het dak. Met hun sprankelende klanken en zwevende ritmes doen ze soms denken aan Glass Animals.

Dat het niet hun dag was, werd al duidelijk door de ellelange soundcheck. Door onenigheid tussen PEAKS’ materiaal en de geluidsinstallatie haakte al een groot deel van het publiek af. Wanneer ze dan eindelijk konden beginnen, zat het geluid nog steeds niet goed.

Van het eerste nummer ‘Please the Teacher’ tot het derde ‘Kelly’ probeerden de mannen tevergeefs de schade te beperken. De zang zat niet juist, het samenspel viel helemaal aan diggelen en het performance zelf was een chaos van sferen en elementen. Bij het laatste nummer zat er een ‘Je m’en fou-houding’ over de gehele zaal. De muzikanten lachten met de miserie en voor het publiek maakte het ook allemaal niet meer uit. Na vier nummers te spelen, besloten ze hun schop af te kuisen.

Ondanks alle pech, is het zeker een band om in het oog te houden en kan je ze nogmaals verwachten in ons gezellige Mechelen.

Voorlopig staat enkel de demo ‘Catch You Up’ online, maar de komende weken kruipen ze de studio in voor volgende opnames. De demo is te vinden op http://arepeaks.bandcamp.com  

 

Psychonaut

KNALLEN LAPPEN EN BALLEN. De afwezigen hadden ongelijk. Ondanks het talent van de drie muzikanten, klinkt het niet zo vol als we gewoon zijn van hen. Maar de snelle solo’s van de gitarist, de veelzijdige stem van de bassist en de elegante bewegingen van de drummer maken dit snel weer goed.

Het eerste nummer ‘Amnesiac’ wordt aangezet, het publiek kijkt verrast. Hoewel de gitaar in het begin weggespeeld wordt door de diepe klanken van de bas kan het onbekende het publiek zeker bekoren. De afwisseling tussen het kwetsbare, fijne spel en de kracht is volledig in evenwicht.

Vanaf het tweede nummer ‘Ascendancy’ zit het geluid helemaal goed maar toch lijkt het publiek even minder aandachtig. Wel brengt dit nummer een prachtige samenzang tussen de kwetsbare stem van de bassist en de kwade, scherpe stem van de gitarist. Het lijkt wel een scenario van de duivel en de engel.

‘24 Trips Around The Sun’ het nummer dat het dichtst aanleunt bij Tool. Met een snellere en krachtigere sfeer dan de vorige twee nummers zorgen ze voor een aangename wending in het verhaal.

Zwaar, diep en sterk! ‘Mantra’ blijft verbazen. De passie en het gevoel dat de muzikanten in het nummer steken kwam helemaal naar boven. Wel spijtig dat de lange noten niet altijd even zuiver waren.

‘Psychedelic Mammoth’ sluit de hele set af. Het publiek hangt, bijna letterlijk, aan de snaren van de gitaar. Nog voor het nummer start wordt de titel al naar het podium geslingerd, waarna het muisstil werd in de zaal… Naarmate Mantra vordert wordt het publiek onrustiger en schiet het testosterongehalte de hoogte in. Iedereen verdwaalt in het nummer, iedereen wordt het nummer.

PSYCHONAUT heeft weer eens bewezen dat ze een totaalconcept zijn. Ze hechten belang aan het samenspel, de kwaliteit van de muziek, het verhaal achter de nummers, de sfeer en respect voor hun publiek. Zoals ze zelf ook zeggen creëren ze de PSYCHONAUT experience, die ik persoonlijk nog vaak wil beleven.

De hele set, behalve het eerste nummer, is te beluisteren op www.beta.vi.be/psychonaut. Een andere aanrader is de ep, die augustus dit jaar uitkwam.

Door Nele Van Rompaey en Jana Goyvaerts

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.